Hoe lang nog?
- Annemieke en Leonie
- 7 dec 2017
- 2 minuten om te lezen

Elke maand schrijven we een kort blog naar aanleiding van een ongeschreven regel die we regelmatig in teams tegenkomen.
Deze keer een ongeschreven regel die we tegenkomen in teams die niet altijd productief zijn met elkaar:
“Discussies mogen bij ons lang duren”
Laten we beginnen bij de voordelen die deze ongeschreven regel kan hebben. Er wordt ruimte genomen om alle punten grondig te bespreken. Er worden weinig details gemist. Alle aanwezige kennis wordt aangeboord. Elke tegenwerping wordt serieus genomen en iedere mening doet ertoe.
Heel mooi!
Maar wat nou als deze ongeschreven regel ervoor zorgt dat overleg eindeloos duurt, er nooit een besluit wordt genomen, besluiten keer op keer ter discussie staan? Bovendien zien we regelmatig dat ellenlange discussies niet per se betekenen dat de genoemde voordelen ook gélden. Niet altijd zijn lange discussies ook kwalitatief beter.
Meestal zien we dat de frustraties bij teamleden langzaam oplopen. Zoals laatst in een team. Ze hadden een prachtige discussie gevoerd. Er kwam alleen niets op papier. Eén van de teamleden ergerde zich daar groen en geel aan. “Zo gaat het nu altijd! We komen nergens.”
Wij denken dat dit te voorkomen is door degene die zich als eerste ergert aan de eindeloze discussie te benutten. Hij of zij is de eerste die opmerkt dat het team uit de bocht vliegt. Hij of zij kan het team helpen om goede discussies te voeren en binnen de perken te houden. Zodat ook resultaten geboekt worden.
Meestal staat deze persoon niet uit zichzelf op. Zoals dat gaat bij ongeschreven regels denkt hij of zij meestal: ‘dit is blijkbaar normaal hier. Ik zit het wel uit..’. Je moet als team dus een uitnodiging doen aan de ongeduldige leden om zich te gaan uitspreken.
Wie is in jullie team die reddende engel?
コメント