top of page

Wat Champions League spelers moeten doen om aan de top te blijven



“Wat valt jullie op aan deze cijfers?” vraagt Alice. Meteen begint het te gonzen in de ruimte. “We komen in de buurt van X” zegt Joost. “Inderdaad”, zegt Alice trots. “En dat met een budget van 1/3 van dat van X. Daar mogen we trots op zijn”. Alice kijkt tevreden om zich heen. Wat een topteam is dit toch, denkt ze. Ze heeft gelijk.

Het is duidelijk dit team torenhoge ambities heeft. Ze willen meedoen met de top. Ook al hebben ze minder te besteden dan de toporganisaties in hun branche.

Het mooie is, het lukt ze ook nog. Ze winnen prestigieuze prijzen, hebben voor de neus van hun concurrenten klanten weggekaapt. Het lukt ze om zelfs de grootste spelers bij te benen.

Hoe ze dat doen?

Ze hebben met elkaar één ongeschreven regel omarmd:

“We spelen hier Champions League”

Als je een willekeurig teamlid vraagt naar hun doelen, dan hoeft niemand daarover na te denken. Elk teamlid geeft hetzelfde antwoord. (dat maken wij zelden mee).

Ze stimuleren elkaar om dat stapje extra te zetten, extra onderzoek te verrichten of nét die extra service te bieden. Samen zetten ze zo uitzonderlijke prestaties neer.

In het team vindt niemand het bezwaarlijk om extra uren te werken. Sterker nog, dat hoort erbij als je voor de top gaat. Iedereen is altijd bereikbaar, zelfs tijdens vakanties als dat nodig is.

Toetreden tot dit team is een grote eer.

Er is dus een krachtige norm gezet, zonder dat het ooit zo is afgesproken. Een prachtige ongeschreven regel.

Toch heeft deze ongeschreven regel, net als alle ongeschreven regels, nadelen.

In dit team is het moeilijk om te zeggen dat je iets niet snapt, niet weet of niet kan bijbenen. Toegeven dat je moeite hebt om het niveau te handhaven is lastig. Want…misschien pas je dan wel niet in dit team.

Toch kan niet iedereen het moordende tempo van dit team bijbenen. Teamleden beginnen foutjes te maken, slordig te worden of dingen over te slaan.

Neem nu Kiara. Ze is jong en wil graag de beste worden in haar vak. Ze is aardig op weg. Ze werkt veel en hard. Heeft creatieve ideeën. Heeft overal wel een oplossing voor. Niets lijkt haar te gek.

Toen ze laatst huilend op weg naar huis fietste wist ze dat ze veel te ver was gegaan. Ze was moe, niet zomaar moe. Ze was kapot.

Naar de leidinggevende, Alice, gaan om dit te bespreken was geen optie. Alice werkt zelf keihard. Alice zag haar aankomen. Kiara nam dus een paar dagen vakantie op. Tussendoor maakte ze nog even die klus af. Daarna ging ze weer aan het werk. Alsof er niets gebeurd was.

Ze is niet de enige die bijna sneuvelde onder de hoge druk. Alleen weten collega’s dit niet van elkaar. Iedereen denkt dat anderen het moeiteloos volhouden. Gezien de bruisende energie die meestal heerst in dit team is dit geen vreemde aanname. Er zijn weinig wanklanken. De oplossing is meestal mouwen opstropen en aan de slag.

Het is wachten tot het eerste teamlid echt omvalt.

In een teambijeenkomst bespreken we de voor- en nadelen van de ongeschreven regel “Wij spelen hier Champions league”.

Iedereen schrikt wakker. Dan komen de tranen, eerst de vermoeidheidstranen, later de tranen van herkenning en tot slot de opluchting.

De gevoeligheden worden besproken. Er worden afspraken gemaakt. Prioriteiten gesteld.

Is de lat nu omlaag gehaald?

Nee, zeker niet. De ongeschreven regel is expliciet gemaakt. De voor- en de nadelen van deze ongeschreven regel zijn op tafel gekomen. De voordelen willen ze koesteren met z’n allen.

Die top lonkt nog steeds.

Ze weten dat het af en toe gekkenhuis is als er deadlines zijn. Ze spreken af om in die hectiek vaker stil te staan bij hoe het met iedereen gaat. Door even te checken hoe iedereen erbij zit.

Dat zullen ze altijd moeten blijven doen.

Dat helpt. Het is nu geen verboden onderwerp meer. Ze kunnen en mogen op tijd grenzen trekken, en oplossingen bedenken wanneer de grens bereikt is. Want in creatief oplossen zijn ze tenslotte erg goed.

Dit team was net op tijd. Als ze dit gesprek nu niet hadden gevoerd dan was er vast iemand omgevallen of waren er mensen vertrokken onder het mom van een nieuwe uitdaging.

En nu?

Een week later stonden ze met elkaar op een gala. Te stralen als team. Weer een fantastische prijs in ontvangst te nemen.

Deze keer voelde die nog beter!

 
 
 

Comments


  • LinkedIn Social Icon
  • Facebook Social Icon
  • Twitter Social Icon
bottom of page