Help, mijn beste medewerker wordt genegeerd door het team!

“Dat is niet wat we hebben afgesproken. Zo kan ik toch niet werken.” Zuchtend kijkt Isma om zich heen. Ze zoekt steun bij haar collega’s. Ze is vast niet de enige die vindt dat Bert gewoon z’n werk moet doen. Teamleden kijken alle kanten op behalve naar Isma.

Dit is niet de eerste keer dat een opmerking die Isma maakt

door de rest wordt genegeerd. Wat is hier aan de hand? Want op wat ze zegt is niets af te dingen.

Bert heeft zich niet aan de afspraken gehouden. Dat gebeurt vaker en elke keer komt hij ermee weg.

Waarom?

Omdat Isma de enige lijkt te zijn die hem erop aanspreekt. En naar Isma luistert allang niemand meer, dus Bert ook niet.

We hebben te maken met een organisatie waar men erg houdt van harmonie.

Ook in de teams vinden we dit terug. Het is gezellig, werk en privé lopen in elkaar over. Veel mensen zien elkaar of spreken elkaar ook buiten werktijd.

Niemand heeft zin om die gezelligheid te verpesten. Dus is men voorzichtig in het aanspreken naar elkaar. Dat ging jarenlang goed.

Totdat twee jaar terug uit een audit bleek dat veel dingen niet op orde waren. Dossiers waren incompleet, verslagen niet terug te vinden en afspraken waren niet vastgelegd. Voor deze organisatie zijn dat schadelijke zaken.

Dit team kreeg twee nieuwe teamleden. Isma en Roy. Twee enthousiaste professionals. De samenwerking met Roy verloopt soepel. Hij houdt van harmonie dus past hij lekker in het team. Daarbij doet hij zijn werk goed en heeft frisse ideeën.

Met Isma gaat het vanaf het begin aan stroef. Zij is dol op haar werk en wil het graag goed doen. Ze vindt het ontzettend frustrerend dat, in haar ogen, collega’s er de kantjes af lopen.

Ze heeft op allerlei manier geprobeerd om daar een gesprek over te voeren. Maar elke keer als zij erover begint dan blijft de rest van de groep stil. Terwijl ze in de wandelgangen anderen ook heeft horen klagen of roddelen over het werk van Bert. Ze is toch niet gek!

Isma heeft na de teambijeenkomst aan de leidinggevende laten weten dat ze er helemaal klaar mee is. Het wordt volgens haar helemaal niets met dit team en hun opdracht. Ze overweegt om een andere baan te zoeken.

De leidinggevende is zich rot geschrokken.

Voor hem is Isma heel belangrijk in het team. Zij valt hem bij in overleg. Met haar kan hij inhoudelijk klankborden. Ze heeft overal frisse ideeën en oplossingen voor. Hij wil helemaal niet dat ze weggaat. Sterker nog, hij heeft haar nodig om de kwaliteit te borgen. Dat is ook precies het probleem. Het team ziet haar als vriendje van de baas. En kennelijk is dat heel kwalijk.

Men vertrouwt haar niet.

Wij zijn even de weg kwijt.

Hoe gaan we nu verder met dit team?

Hoe zorg je nou dat die ene roepende in de woestijn een betere positie in het team krijgt?

We besluiten aan het team voor te stellen om de volgende teambijeenkomst het thema ‘in- en uitsluiting’ op de agenda te zetten.

Wanneer hoor je erbij in dit team en wanneer niet? Zowel Bert als Isma worden tenslotte niet geaccepteerd door het team. Niet alleen in gedrag, maar ook in persoon. Zo voelt het voor ons. Het team gaat vrij makkelijk akkoord. Pfieuw…

Tijdens de bijeenkomst vragen we wie zich in dit team wel eens buitengesloten voelt. Niet geheel verassend gaan meerdere handen omhoog. Niet alleen die van Bert en Isma.

Zodra de handen omhoog gaan, beginnen er kwartjes te vallen.

“Uitsluiting is een patroon in ons team! Er is altijd wel iemand die we buitensluiten. Het geeft ons een (schijn)gevoel van harmonie.”

Iedereen kan en mag vertellen in welke mate hij zich buitengesloten voelt, welke emoties dat oproept en wat de impact op het werkplezier is. Er komt begrip en erkenning. Voor het eerst is er echt contact en gemeenschappelijkheid.

Daarna ontstaat er een voorzichtig gesprek waarin men verwachtingen en wensen naar elkaar uitspreekt, Zonder dat het onnodig persoonlijk wordt.

Isma krijgt eindelijk erkenning van een paar teamleden voor een aantal van haar opvattingen rond professioneel gedrag.

Hoe het verder gaat en of ze ooit een serieuze positie in het team krijgt weten we nog niet.

Dat blijft spannend.

Wij hebben goede hoop.

Wil je meer lezen over uitsluiting in teams? Wij zijn nog altijd gecharmeerd van het boekje ‘de 11 samenzweerders’ van Marianne Frederikson.

Wil je de soms complexe dynamiek in (jouw) teams beter leren snappen en beïnvloeden? Kijk dan eens op onze website naar onze zesdaagse leergang ‘luie teamcoaching met grote impact’ of onze ééndaagse training ‘het spel der ongeschreven regels’.

Over de auteurs Léonie en Annemieke zijn beide psycholoog en eigenaar van Firijn. Ze helpen teams en organisaties bij het versterken van samenwerkingsgedrag en het doorbreken van hardnekkige patronen.

Léonie en Annemieke hebben elkaar gevonden in hun fascinatie voor groepsgedrag. Zij schreven samen de boeken Groepsdruk en Ongeschreven regels. Ze helpen teams en organisaties bij het versterken van samenwerkingsgedrag en het doorbreken van hardnekkige patronen. Ze doen dat resultaatgericht, met scherpte en met humor.

Hun missie: complexe teamzaken simpel maken. Hun methodiek wordt intussen door vele coaches en managers gebruikt vanwege de praktische stappen tools die zij binnen de methodiek hebben ontwikkeld. Eén van die tools is het teamspel 'het spel der ongeschreven regels'.

#teamontwikkeling #Teams #groepsdruk #patronen #teamgedrag #ongeschrevenregels #teamcoaching #samenwerking #onderstroom #talent #uitsluiting #feedbackgeven