Tips om je team te laten spartelen

“Het zou fijn zijn als jij meer structuur

aanbrengt en de tijd een beetje bewaakt.

We dwalen nu wel heel vaak af.”

Klets. Middenin mijn gezicht.

En de spijker op zijn kop.

Precies, wat ik ook dacht.

Dit team gaat alle kanten op.

Discussies waaieren uit.

Niemand lijkt zich daar druk om te maken.

Ze spreken elkaar bijna nooit.

Dus juist fijn als ze eindelijk tijd hebben

om met elkaar te delen.

Op meerdere momenten had ik het gevoel

dat ik in moest grijpen.

Maar ik heb het niet gedaan.

En nu ben ik betrapt.

Tenminste zo voelt het.

Alsof iemand dwars door al die twijfels heen kijkt.

En me door heeft.

Je kent ze wel van die stemmetjes in je hoofd.

“Zie je wel, je kunt het gewoon niet” of

“Je doet ook maar wat” of

andere onaardige varianten.

Snel herpak ik me.

Vriendelijk kijk ik naar de dame die

de opmerking maakt.

Meer niet. Ik beloof geen beterschap,

ik zeg geen dingen toe voor de volgende keer.

Natuurlijk heeft dit team behoefte aan meer structuur.

Welk team niet?

Wat ik ondertussen doe?

Ik fluit mijn ego terug. Even een pas op de plaats.

Want natuurlijk kan ik dit team helpen door structuur te bieden

en de tijd te bewaken.

Sterker nog, ik ben er nog goed in ook.

Ik irriteer me namelijk wild aan die oeverloze discussies.

Ik help het team alleen niet als IK die structuur ga bieden.

Ik heb een aantal teamleden regelmatig onrustig

op hun stoel zien schuiven op het moment dat

de zinvolle discussie veranderde in gekeuvel.

Die mensen moeten in stelling worden gebracht.

Zij zijn de sleutel voor dit team om structuur

aan te brengen en tijd te bewaken.

Zij zijn namelijk bij een volgend overleg wel aanwezig.

En ik niet.

Ik wacht even tot het volgende programmaonderdeel.

Dan maken ze een top 3 van hun ongeschreven regels

aan de hand van ons spel.

Je raadt nooit op welke ongeschreven regel ze zelf uitkwamen.

“We laten ons makkelijk afleiden van ons werk”

Daar willen ze graag vanaf. Mooi!

Zoals gebruikelijk vraag ik wie van de teamleden

het team daarbij kan helpen.

Eerst kijkt het team wat glazig in het rond.

Ik stel de vraag wat scherper:

“Wie in dit team is het meest ongeduldig?

Wie irriteert zich aan het gekeuvel?”

Ah, daar gaan lichtjes branden.

Onmiddellijk kijken alle teamleden naar Ivy.

Bingo!

Meteen gaat Ivy los.

“Dat klopt helemaal! Ik haak dan gewoon af.

Jullie blijven maar doorgaan. Ik probeer het

soms te sturen of af te kappen. Maar dat helpt niet.”

Het team spreekt af dat Ivy ze gaat helpen om

op de structuur en de tijd te letten.

En ze spreken een codewoord af dat iedereen

kan gebruiken als ze denken dat er gekeuveld wordt.

Daarmee is niet alleen Ivy verantwoordelijk,

Maar kan iedereen een steentje bijdragen.

Tijdens de laatste sessie zei de dame die mij om structuur had gevraagd

“Ik weet niet of je bewust niet hebt ingegrepen.

Maar ik ben heel blij dat je ons zelf onze patronen en valkuilen liet ontdekken.

Nu kan ik ze in de dagelijkse praktijk makkelijker herkennen. Dus dank daarvoor.”

En eerlijk gezegd groeit mijn ego daar veel leuker van.

Het lukt me steeds beter om die stemmetjes in mijn hoofd

op hun plek te houden.

Zie je wel, je kan het wel!

Wil je ook leren op je handen te zitten?

Worstelingen als teamcoach te delen met collega’s?

Leren werken met werkvormen die impact hebben in teams?

Kom dan naar de 4e editie van onze training Luie Teamcoaching.