Help, ze vertrappen mijn ego!
- Annemieke en Leonie
- 12 jul 2018
- 2 minuten om te lezen
“Als ze zo doorgaan, dan trek ik het niet meer.”
Léonie kijkt me droog aan.
“Ja, dat snap ik. Maar dat is jouw probleem. Niet dat van die kids.”
BAM!
Die komt even binnen.
Ik wist dit al. Maar tussen weten, echt voelen en daar naar handelen, zit een groot gat.
Het gaat over opvoedingsperikelen. Dat had je al geraden.
Over kinderen die in dezelfde patronen blijven vallen. Het bloed onder mijn nagels vandaan halen. Kinderen die niet doen wat ik wil. Wat ik verwacht. Wat past bij mijn normen.
Ik faal. Ik voel me soms zo machteloos.
Wat dit met teams te maken heeft? Alles.
Managers voelen zich soms ook net falende moeders. Of vaders.
Tijdenlang sleuren ze aan hun team. Doen ze pogingen om teamgedrag te veranderen. Met zachte en harde middelen.
Niets lijkt te werken.
Intussen hijgt de directie in hun nek. Waarom ze de resultaten in dat team nog niet op orde hebben.
Managers putten zich uit in uitleg. Over waarom hun team uniek en complex is, waardoor het ze niet lukt.
Of ze proberen anderen ervan te overtuigen dat er heus wel beweging is in dat team.
Ze gaan nog harder werken. De touwtjes aantrekken in het team. Alles om de prestaties naar een hoger niveau te krijgen.
Tot ze het niet meer trekken. En soms letterlijk omvallen.
Herken jij deze neigingen bij jezelf?
Bedenk dan dit:
hoe harder jij probeert, hoe luier je team wordt.
Zo ook mijn kinderen.
Het eerste dat ik te doen heb, zeg ik braaf tegen mezelf, is het probleem bij hen laten.
Ja, lekker dan.
Maar het is ook mijn probleem!
Ik wil geen schreeuwende en vechtende kinderen. Iedere ochtend opnieuw.
Als manager ervaar je iets vergelijkbaars.
Jij wordt aangekeken op het presteren van je team.
En terecht. Het is je baan.
Toch zul je een manier moeten vinden om je in te zetten voor waar je voor bent aangenomen,
Zonder je eigen ego ertussen te zetten.
Mijn ego schreeuwt om erkenning: ‘zie, ik ben heus een goede moeder!!’
Als ik dat ego nou eens los kon laten.
Dan ging ik voor de belangen van mijn kinderen, zonder daar voor mezelf steeds bevestiging uit te hoeven halen.
Hoe vrij zou dat voelen. Voor mij en voor mijn kinderen.
Managers worstelen regelmatig met hun ego. Logisch.
Wat je daaraan kunt doen? Niet zoveel.
Dat ego blijft rustig schreeuwen.
Het enige dat je kunt doen, Is naar dat ego luisteren. Zodat je weet wanneer het er is en wanneer het zich gekrenkt voelt.
Kijk ernaar met nieuwsgierigheid. Zonder oordeel. Geef het een denkbeeldige plek.
Zet je werk daarna voort. Met meer mildheid, minder drammerigheid en met bereidheid tot falen.
Met compassie naar jezelf, naar je teams of naar je kinderen.
En ik? Ik oefen vast.
Het werkt!
Wil je leren hoe je op een milde en luie manier kan omgaan met jezelf en jouw team? Schrijf je in voor onze onze training ‘luie teamcoaching’. Er zijn nog twee plekken.
Comentarios