Lui zijn is hard werken
- Annemieke en Leonie
- 13 aug 2018
- 3 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 15 aug 2019

Hoe vaak ik als manager,
als een halve politieagent, met
teamleden gesprekken heb gevoerd?
Veel te vaak!
Het kostte me veel tijd en energie.
En het hielp niet echt.
Tuurlijk waren de gemoederen even gesust.
Maar bij het volgende incident
stonden weer collega's aan mijn bureau
te klagen over andere collega’s of afdelingen
die hun werk niet naar behoren zouden doen.
Ik maakte het graag iedereen naar de zin en wilde het goed doen.
Dus ging ik hard aan het werk om het op te lossen.
Zeker als een teamlid een toespeling deed dat dit toch zeker mijn taak was.
Dan rinkelde er allerlei onzekere alarmbellen in mijn hoofd.
Meestal werd ik betrokken bij zaken waar ik niet genoeg vanaf wist of
waar ik niet bij was geweest.
Daardoor had ik er niet echt grip op.
Terwijl het team dat wél van me verwachtte.
Wat een rotgevoel is dat zeg!
Op weg naar huis had ik pas in de gaten
dat ik me voor een karretje liet spannen.
Het patroon was helder. Als je een probleem hebt, dan
ga je naar de leidinggevende. Die lost het wel op.
En wat deed ik? Ik loste het ook op.
Tijdelijk tot het volgende incident.
Ze moesten het zélf gaan op lossen.
Als team groeiden ze op deze manier niet in
hun samenwerkingsvaardigheden.
Een gemiste kans.
Wat een tijd en energie had ik kunnen besparen
als ik mijn team toen had geleerd om de incidenten zelf op te lossen.
Nu realiseer ik me dat ik nog geen luie interventies kende.
Over wat wij ‘luie interventies’ noemen,
bestaat een belangrijk misverstand:
lui zijn wordt vaak verward met niets doen.
Ik heb heel hard moeten werken om lui te worden.
Bij een luie interventie zorg je ervoor dat het team zicht krijgt
op hun eigen patronen en daarover met elkaar in gesprek gaat.
Je zorgt ervoor dat niet jij met je team in gesprek gaat,
maar je teamleden met elkaar.
Dit vraagt andere interventies dan je misschien gewend bent.
Of ik een paar luie interventies kan noemen?
Laat ik beginnen met een vraag die mij helpt om
uit alle verleidingen te blijven:
Wat leert het team als ik nu ingrijp?
Als het antwoord ‘niets’ is,
Is het tijd voor wat luie interventies.
De tip die voor mij het meest waardevol is geweest is deze:
Zet het team bij elkaar,
Zet het probleem dat opgelost moet worden op de agenda
En vraag je team over het probleem in gesprek te gaan.
Luister naar de mensen die praten en
kijk naar hoe de rest van de teamleden daarop reageert.
Grote kans dat gebeurt wat altijd gebeurt
maar dat je nu nieuwe dingen ziet.
Als ik terug kijk naar mijn eigen teamoverleggen
Dan maakten we altijd dezelfde dans met elkaar.
We herhaalden de gemaakte afspraken nog eens.
Terloops liet iemand vallen dat
“niet iedereen zich aan de afspraken hield”.
Wie dat waren werd nooit benoemd.
Ook niet de ergernis.
Het waren altijd dezelfde teamleden die het woord namen
en mij dan aankeken, zo van: zeg jij nou eens wat. Doe er iets aan!
De meest voor de hand liggende luie interventie in deze situatie,
was een hele simpele geweest:
Het patroon benoemen. Letterlijk zoals hierboven beschreven.
Vervolgens: kaken op elkaar!
Overal liggen verleidingen op de loer om
het team (en daarmee je eigen ego) te pleasen,
hard te werken,
te kiezen voor de korte termijn
en spanning te vermijden.
Maar daarmee los je het probleem niet op.
Je houdt het patroon zelfs in stand.
Aan de slag met luie interventies dus.
Wil je meer weten over luie interventies?
Misschien is onze Training Luie teamcoaching dan iets voor jou.
Er is nog plek in de volgende editie die start op 12 september
Je kunt nog meedoen!
Klik hier voor meer informatie en opgeven.
Comments