Wat maakt de waarheid zeggen zo moeilijk?
- Annemieke en Leonie
- 5 feb 2013
- 2 minuten om te lezen
Ken je een medewerker waarvan iedereen weet dat hij niet functioneert,
maar niemand die dit ooit tegen hem zegt?
Of een team waarin de sfeer volledig bepaald wordt
door de medewerker die slecht werk levert?
Maar niemand die daar iets aan doet?
Of een team van tien medewerkers waar het werk
door acht mensen wordt gedaan en de andere twee
zetten koffie en vullen hun tijd
met het verplaatsen van papier?
Ik kom vergelijkbare situaties helaas regelmatig mee.
En ik vraag me oprecht af wat het zo moeilijk maakt
om tegen iemand te zeggen dat hij zijn werk niet goed doet.
Dan doel ik niet op een technische training slecht-nieuws gesprekken.
De meeste leidinggevenden hebben die inmiddels wel gevolgd.
Blijkbaar is er meer aan de hand.
Ik denk dat veel leidinggevenden voorzichtig zijn.
Leidinggevenden willen niet te boek staan als de Boeman.
Nee, dat snap ik wel.
Dat betekent niet dat je wanneer
iemand niet functioneert of
gedrag vertoont dat niet acceptabel is,
niets zegt of doet.
Ok, helemaal niets zeggen dat zal weinig gebeuren.
Er zijn vast leidinggevenden die een gesprek
aan gaan met de betreffende medewerker.
Ik ben bang dat weinig leidinggevenden
in zo'n gesprek korte metten maken
met het gedrag van de medewerker.
Ik zie weinig leidinggevenden die
directe en beweging creƫrende feedback geven.
Huh?
Ja, je hoort het goed.
Er zijn best veel leidinggevenden die feedback geven.
Vaak doen ze dit zo verpakt dat de medewerker
geen idee heeft wat er nu precies van hem of haar wordt verwacht.
Dus verandert er niets.
Soms vraagt de situatie om
het hanteren van het zwaard.
Is dat niet spannend?
Als manager vond ik dit soms doodeng.
Zo heb ik een nacht wakker gelegen
omdat ik iemand ging ontslaan.
De volgende ochtend zeg ik tegen
die jongen dat hij ontslagen wordt.
Zegt hij doodleuk dat hem dat niet verbaast.
Hij had het wel verwacht.
Geen gedoe, geen heisa.
Gewoon over naar het maken van afspraken
over wanneer hij zou stoppen.
En ik?
Ik bleef in verwarring achter.
Had ik me daar zo druk om gemaakt.
En nee, natuurlijk reageert niet iedereen op deze manier.
Mijn ervaring is dat medewerkers
eerlijkheid en duidelijkheid weten te waarderen.
Juist als het niet goed gaat.
Zij willen weten waar ze aan toe zijn.
Ze kunnen dan aangeven wat ze nodig hebben
om tot het gewenste gedrag te komen.
En ze weten wanneer de grenzen bereikt zijn.
Dan kan een ontslag, demotie of andere maatregel
niet meer als verrassing komen.
Dat scheelt veel gedoe.
Comments